Czym różni się grafika wektorowa od rastrowej

Grafika wektorowa oparta jest natomiast na kształtach i krzywych będących matematycznym zapisem konkretnych proporcji, układów i odległości pomiędzy elementami – czyli matematycznych funkcji. Dzięki temu skalowanie jej jest bezstratne – tego typu pliki możemy powiększać i zmniejszać do woli, są więc idealne podczas projektowania logo, przygotowywania plików do druku czy wyświetlania (na przykład ikon) na urządzeniach mobilnych o wysokich rozdzielczościach. 

Ten ro­dzaj gra­fi­ki prze­zna­czo­ny jest przede wszyst­kim do logo, fon­tów, ikon, map i sche­ma­tów, ma­te­ria­łów do druku oraz ilu­stra­cji.  

Cechy gra­fi­ki wek­to­ro­wej:

• pełna ska­lo­wal­ność,
• pełna edy­to­wal­ność,
• ogra­ni­czo­ne de­ta­le i efek­ty.

Naj­częst­sze for­ma­ty pli­ków:

• .ai,
• .cdr,
• .svg,
• .eps,
• .pdf.

Grafika rastrowa, to prezentacja obrazu na prostokątnej siatce pikseli o określonych z góry wymiarach. Najbardziej znaną cechą charakterystyczną jest to, że zmiana jej wielkości – zarówno zwiększenie jak i zmniejszenie – wpływa na jej zawartość i może psuć jakość. W przypadku zmniejszania pliku piksele są ściskane – musi więc nastąpić pewne przybliżenie. W przypadku zwiększania – są one rozciągane, a więc rozmazywane na nowej – większej siatce. Grafika rastrowa wykorzystywana jest przede wszystkim do zapisu zdjęć oraz projektów na nich bazujących. Jest także najpowszechniejszym formatem wykorzystywanym w sieci. 

Ten typ gra­fi­ki do­brze spraw­dza się w fo­to­gra­fii, ilu­stra­cjach i wideo. 

Cechy gra­fi­ki ra­stro­wej:

• ogra­ni­czo­ne ska­lo­wa­nie,
• ogra­ni­czo­ne moż­li­wo­ści edy­cji,
• szcze­gó­ło­wość ob­ra­zu.

Naj­częst­sze for­ma­ty pli­ków:

• .psd,
• .tiff,
• .jpg,
• .png,
• .gif.

Porównanie grafiki wektorowej z rastrową: